Badania penetracyjne są jedną z najstarszych metod badań nieniszczących, często stosowaną w praktyce przemysłowej. Można jej używać zarówno do badań konstrukcji metalowych, jak ich niemetalowych, za wyjątkiem powierzchni porowatych, jak w przypadku odlewów lub ceramiki. Wykorzystuje się je przy wykrywaniu nieciągłości spawalniczych, takich jak pęknięcia, rozwarstwienia, niespawy i nieszczelności. Można je stosować na każdym etapie produkcji, a także w ramach kontroli końcowej, na całej powierzchni lub wyłącznie miejscowo. Personel wykonujący badanie powinien wykazywać ogólną znajomość powszechnie panujących norm i wymagań technicznych, a także być odpowiednio do tego wykwalifikowany.
Na czym polegają badania penetracyjne?
Metoda penetracyjna wykorzystuje zjawisko wnikania cieczy wgłąb materiału w celu wykrycia nieciągłości powierzchniowej lub niekiedy też przy badaniu szczelności materiału. Dużym plusem badań tego typu jest lekki i niesprawiający trudności w użytkowaniu sprzęt, jakim jest penetrant o odpowiednich właściwościach, a także łatwość w pozyskaniu wyników badania. Na niekorzyść metody penetracyjnej wpływa natomiast fakt, że badana powierzchnia musi być dokładnie przygotowana, a czynniki zewnętrzne, takie jak temperatura czy uszkodzenia na jej powierzchni mogą niekorzystnie wpłynąć na analizę otrzymanych wyników. Jest ona również dość czasochłonna.
Badanie penetracyjne należy rozpocząć od dokładnego oczyszczenia i wysuszenia badanej powierzchni oraz zadbania o to, by nie znalazły się na niej żadnego rodzaju smary czy oleje. Następnie na odpowiednio przygotowaną powierzchnię nanosi się penetrant, a po odpowiednim czasie usuwa jego nadmiar. Wykrycie i umiejscowienie wad zewnętrznych uzyskuje się przy pomocy odpowiedniego wywoływacza, zaś samej kontroli dokonuje się przy użyciu światła ultrafioletowego.